- ملوک الطوایفی
ویژگی نظام حکومتی فرمانروایی و حکمرانی مالکان بزرگ و سران عشایر بر رعایا و طوایف زیر دست خود
معنی ملوک الطوایفی - جستجوی لغت در جدول جو
- ملوک الطوایفی ((مُ کُ طَّ یِ))
فرمانروایی مالکین بزرگ و سران هر منطقه بر رعایا و مردم آن منطقه
- ملوک الطوایفی
خان خانی، خان سالاری، ارباب سالاری، مالک سالاری، فئودالی، قبیله سالاری، عشیره سالاری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مالکان و سران عشایر که بر رعایا و طوایف زیر دست خود فرمانروایی کنند
(مُ کُطْ طَ یِ)
لغت نامه دهخدا
نویسندگان قرون اول اسلامی، دورۀ حکومت اشکانیان و دورۀ ماقبل آن یعنی دورۀ سلوکیه را ملوک الطوایف نامیده اند. پیرنیا در تاریخ ایران باستان آرد: مورخان و نویسندگان قرون اول اسلامی از ایرانی و عرب اطلاعات کمی از این دوره داشته اند و چه بسا که این دوره را با دورۀ جانشینان اسکندر و سلوکیها مخلوط کرده و به یک نام کلی که ملوک الطوایف باشد قناعت ورزیده اند. (ایران باستان ج 3ص 2171). و در جای دیگری آرد: نویسندگان قرون اول اسلامی نام پارت را هیچ ذکر نمی کنند، پادشاهان این دوره را اشکانی یا اشغانی می نامند و خود دوره را به اسم ملوک الطوایف یاد می کنند، اگرچه این اسم در نظر آنها شامل دورۀ بعد از اسکندر است تا روی کار آمدن ساسانیان. (ایران باستان ج 3 ص 2184) : و قهستان را به دست گرفت، اما دیگر در حکم ملوالطوایف بود. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 16). فصل سوم از باب دوم در ذکر ملت ملوک الطوایف از عهد اسکندر تا زمان اردشیر بابکان مدت سیصد و هشده سال ایران ملوک الطوایف داشتند. (تاریخ گزیده چ لندن ص 101). رجوع به ایران باستان ج 3 صص 2540- 2585 و مدخل بعد و اشکانیان و ترکیب ملوک طوایف ذیل ملوک شود
